یکسانسازی دستمزد پزشکان در بخش دولتی و خصوصی
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۲۲۶۷۵
تجهیز ۷۹ بیمارستان و دو برابر شدن تختهای ویژه کودکان، حذف سقف ارایه خدمات پزشکان در مناطق محروم، یکسانسازی دستمزد پزشکان در بخش دولتی و خصوصی جهت ماندگاری در بخش دولتی، صفر شدن صف انتظار عمل کاشت حلزون شنوایی و ...از جمله موارد مطرح شده از سوی معاون درمان وزارت بهداشت در نشستی خبری بود.
یه گزارش ایران اکونومیست، دکتر سعید کریمی در نشست خبری که به مناسبت دهه فجر برگزار شد، ضمن گرامیداشت شهدای انقلاب و شهدای سلامت، با اشاره به اهم اقدامات انجام شده در حوزه درمان طی یکسال گذشته، گفت: یکی از اقدامات معاونت درمان در سال گذشته، تجهیز ۷۹ بیمارستان و ۱۰ هزار و ۸۰۰ تخت بیمارستانی بوده است که از این تعداد تخت ۲۸۰۰ تخت، تخت ویژه ICU بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در عین حال ۵۳ مرکز دندانپزشکی دولتی در یکسال گذشته به ظرفیت مراکز دندانپزشکی اضافه شده که عمدتا در مناطق محروم هستند. همچنین ۲۳۰۰ پزشک متخصص در مناطق محروم توزیع کردیم و اگر با سهمیههای مختلف حساب کنیم، تا ۲۸۰۰ پزشک طی یکسال گذشته در مناطق محروم در راستای دسترسی عادلانه مردم به پزشک متخصص، توزیع شدهاند. اولویت و رویکرد وزارت بهداشت، عدالت و تعالی نظام سلامت است. در درمان هم همین برنامه را داریم. ما برنامههایمان را به صورت کتاب و به صورت فصلنامه هم کارنامه منتشر میکنیم. بر این اساس با خودمان عهد بستیم که خودمان را رصد کنیم.
کریمی ادامه داد: در عین حال از سال ۱۳۹۵ سقفی را برای درآمد اختصاصی بیمارستانهای دولتی گذاشته بودند که باعث شده بود، به ویژه در مناطق محروم که تعداد پزشکان کم است، به سرعت به آن سقف میرسیدند و انگیزهای برای ارائه خدمت نبود یا خدایی نکرده بیمار از بخش دولتی به بخش خصوصی فرستاده میشد که این موضوع امسال اصلاح شد و این سقف ارایه خدمات در مناطق محروم برداشته و در شهرهای برخوردار هم سقف اصلاح شد تا انگیزه باشد و پزشکان در بیمارستانهای دولتی کار کنند و انگیزهای برای ارجاع بیمار از بیمارستانهای دولتی به خصوصی نباشد.
وی گفت: همچنین پلکانهایی که در طرح قاصدک وجود داشت و اعتراض به آن وجود داشت، اصلاح شد و قاصدک عملا تمام شده و به جای آن سامانه کارآمد با پلکانهای جدید و اصلاح شده است که همه این موارد در راستای افزایش انگیزه کادر درمان جهت خدمترسانی است. اقدام دیگر نزدیک کردن تعرفه جزء حرفهای خدمات در بخش خصوصی و دولتی بود؛ پیش از این یک عمل جراحی در بیمارستان دولتی برای پزشک یک قیمت داشت، اما در بیمارستان خصوصی قیمتی بسیار متفاوتتر داشت و باعث میشد که پزشکان از بیمارستانهای دولتی خارج شوند و به بیمارستان خصوصی بروند. بر این اساس در سال گذشته تعرفه جزء حرفهای که دستمزد خدمت پزشک است، در بخش دولتی و خصوصی تا ۸۵ درصد به هم نزدیک کردیم و امسال مساوی خواهد شد. به این معنا که چه خدمت در بیمارستان دولتی ارایه شود، چه در بیمارستان خصوصی، برای ارایهدهنده خدمت، معادل هم خواهد بود که هدف این بود که انگیزه برای خروج از بیمارستانهای دولتی کاهش یابد. البته هدف ما ضعیف کردن بخش خصوصی نیست، بلکه هدف این است که فاصله بین بخش دولتی و خصوصی تا حدود زیادی جبران شود.
معاون درمان وزارت بهداشت از صفر شدن صف انتظار عمل کاشت حلزون شنوایی خبر داد و گفت: اگر کودکی که با ناشنوایی به دنیا میآید، تا ۴ سالگی عمل کاشت حلزون انجام دهد، علاوه بر برگشت شنوایی، گویش او هم اصلاح میشود. در غیر این صورت این فرد تا پایان عمر نه میشنود و نه میتواند صحبت کند و معلول میشود. پیش از این نزدیک به ۲۰۰۰ کودک در صف انتظار کاشت حلزون بودند که با اقدامات انجام شده در وزارت بهداشت، تمام هزینههای کاشت حلزون رایگان و این ۲۰۰۰ کودک عمل شدند؛ به طوری که امروز صف انتظار کاشت حلزون شنوایی صفر شده است. بر این اساس دیگر کودکی که ناشنوا باشد، در صف کاشت حلزون نمیماند و بلافاصله به صورت رایگان عمل انجام میشود.
کریمی ادامه داد: اقدام دیگر ایجاد صندوق بیماران صعبالعلاج بود که با مصوبه مجلس شورای اسلامی ۵۰۰۰ میلیارد در آن تعبیه شد. امسال آییننامه آن به تصویب هیات دولت رسید و با رونمایی وزیر بهداشت، این صندوق شروع به کار کرده است. بیماریهای تحت پوشش صندوق بیماران صعبالعلاج را معاونت درمان مشخص میکند که قبلا چهار تا پنج بیماری خاص تحت پوشش بود که اکنون به ۴۴ بیماری رسیده و قصد داریم آن را به ۱۰۰ بیماری افزایش دهیم. بیماریهایی هست که هزینههای کمرشکن دارد و خانواده را دچار فقر میکند که ما حمایت میکنیم و اگر بتوانیم برای سال آینده پیشنهاد اعتبار ۷۰۰۰ میلیاردی را برای صندوق محقق کنیم، میتوانیم هرچه بیشتر این بیماران را تحت پوشش قرار دهیم. یک طرح پایلوت دارورسان هم در دانشگاه علوم پزشکی تهران برنامهریزی شده است.
وی افزود: زیرا بیماران صعبالعلاج مشخص هستد و غیر از رایگان شدن خدمات، برای گرفتن داروهایشان هم برنامهریزی کردیم تا در خانه تحویلشان دهیم. فعلا به صورت پایلوت در دانشگاه علوم پزشکی تهران در حال انجام است و بعد از آن انشاءالله کشوری خواهد شد.
وی با بیات اینکه در اوایل سال ۶ میلیون نفر تحت پوشش رایگان بیمه سلامت قرار گرفتند که جزو دهکهای کم برخوردار بودند، گفت: هنوز هم اگر کسی بیمه ندارد، بیمه سلامت آمادگی دارد که این افراد را بیمه کند.
ادامه دارد
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: دهه فجر ، بیمارستان ، معاونت درمان وزارت بهداشت ، تخت بیمارستانی ، بیماری صعب العلاجمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: دهه فجر بیمارستان معاونت درمان وزارت بهداشت تخت بیمارستانی بیماری صعب العلاج بیمارستان های دولتی بخش دولتی و خصوصی مناطق محروم وزارت بهداشت بخش دولتی صعب العلاج کاشت حلزون سال گذشته صف انتظار تحت پوشش اصلاح شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۲۲۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
◄ منتقدترین فرد به خصوصی سازی صنعت ریلی هستم و معتقد ترین!
تین نیوز
محمد سعیدنژاد مدیرعامل اسبق راه آهن ، همچنان تمام قد پای خصوصی سازی صنعت ریلی که خود آغاز کننده آن بوده، ایستاده است اما در عین حال خود را منتقد ترین فرد به فرآیندهای خصوصیسازی می داند. گفتگو با این مدیرکهنه کار راهآهن حاوی نکات قابل توجه است.
جنابعالی به عنوان آغاز کننده خصوصیسازی در راهآهن شناخته میشوید. آیا همچنان اقداماتی که در این راستا انجام دادید را درست و اصولی میدانید؟
کاری را که ما تحت عنوان خصوصی سازی در راهآهن شروع کردیم قطعا اقدامی رو به جلو و ضروری بود و آنچه در آن زمان اتفاق افتاد در ظرف زمانی آن مقطع قابل دفاع است. نکتهای که وجود داشت این بود که به خصوصی سازی طور طبیعی برای رسیدن به نقطه تکامل و بلوغ خود نیازمند اصلاحات بود. همان گونه که بر آگاهان و اهل فن روشن است، کاری که ما آغاز کننده آن بودیم بعد از سپری شدن دوره مدیریت ما در راهآهن ادامه پیدا نکرد. علت هم این بود که یک مبنای خصوصی سازی، مفاد و فرامین برنامه سوم توسعه بود که در زمان مرحوم دادمان شکل گرفت.
مبنای دیگر آن هم قانون دسترسی آزاد به شبکه ریلی بود. در واقع مبانی خصوصیسازی چندان دقیق و روشن کننده مسیر نبودند. با توجه به این که هنوز خصوصیسازی شکل نگرفته بود و تجربه ای هم دراین باره وجود نداشت ما بر اساس مطالعاتی که در مورد صنعت ریلی کشورهای مختلف و شرایط کشور خودمان داشتیم، چارچوب و روشی را طراحی کردیم و خصوصیسازی بر این مبنا پایهریزی شد.
اگر خود من هم در راه آهن میماندم قطعا روشها و مقررات و دستورالعملهایی که برای خصوصیسازی در آن مقطع بنیان گذاشته شد را متناسب با آنچه در عمل رخ میداد و درکی که از شرایط جدید ایجاد میشد، تغییراتی میدادم و راهکارهای بهتری در پیش میگرفتیم.
آیا اکنون که از دوره مدیریت خود در راهآهن فاصله گرفتهاید به خصوصیسازی انجام شده درصنعت ریلی انتقادی دارید؟مهم ترین مسالهای که ما در خصوصیسازی مدنظر قرار دادیم افزایش بهره وری سرمایههای ملی در حوزه حملونقل ریلی کشور بود. این مهم، قطعا با تغییرات و اصلاحاتی که در روشهای ابتدایی خصوصیسازی انجام میگرفت به نحو بهتری حاصل میشد اما مسیر خصوصیسازی ادامه پیدا نکرد. به همین دلیل من منتقدترین فرد به خصوصیسازی در راه آهن هستم و در عین حال خود را معتقدترین شخص به این فرآیند میدانم.
معتقدترین شخص از این زاویه که به جد باور دارم مسیر توسعه حمل و نقل ریلی ما از خصوصی سازی می گذرد و منتقدترین از این جنبه که معتقدم آنچه انجام شد نیازمند اصلاحات فراوان بود اما نه تنها اصلاحات لازم انجام نشد بلکه اصولا آنچه ما آغاز کننده آن بودیم، ادامه پیدا نکرد.
به نظر شما چه مبحثی در خصوصی سازی راه آهن کشور مغفول مانده و آن را ناکام کرده است؟مهم ترین مبحثی که در خصوصی سازی صنعت ریلی کشور مغفول مانده، شفاف سازی و تعیین تکلیف نهاد تنظیم گر است. تعارض منافعی که با تنظیم گری راه آهن بین این شرکت و بخش خصوصی ایجاد می شود، راهکاری جز تفکیک تنظیم گری از راهآهن ندارد.
مستحضرید که آقای دکتر آخوندی وزیر اسبق راه و شهرسازی برنامهای به مجلس ارائه کرد که در آن تفکیک وظایف تصدی گری و تنظیم گری راه آهن را مورد تاکید قرار داده بود اما این کار در دوره وزارت ایشان انجام نشد.
تنها کاری که صورت گرفت راهاندازی یک اداره کل تنظیمگری در خود شرکت راهآهن بود که با هدفی که اعلام شده بود در تناقض بود. در واقع بدیهی است که اگر قرار باشد تنظیم گری از راه آهن منفک شود، تشکیلات آن نمیتواند در شرکت راهآهن و تحت نظر این شرکت ایجاد شود. شاید اگر دوره مسئولیت ایشان ادامه پیدا میکرد این کار انجام می شد اما به هر شکل این برنامه به سرانجام نرسید. بنابراین مساله مهم ما همچنان در صنعت ریلی این است که مسئولیت تنظیم گری از شرکت راه آهن گرفته شود و نهاد مستقل دیگری عهده دار این وظیفه باشد.
بخش خصوصی برای شکل گیری خصوصی سازی واقعی در صنعت ریلی چه مسئولیتی دارد و چه اقداماتی باید انجام دهد؟بخش خصوصی باید برای تجمیع سرمایههای خود تلاش کند. افزایش بهره وری در صنعت ریلی بدون سرمایهگذاری بخشخصوصی امکان پذیر نیست و مقیاس این سرمایه گذاری هم نمی تواند کوچک باشد. در مقطعی که خصوصی سازی اغاز شد شرکت هایی که تاسیس شدند شرکت های کوچکی بودند و از قدرت مالی کافی برخوردار نبودند.
تجربه نشان داد که شرکت های کوچک خصوصی نمی توانند در عرصه صنعت ریلی موفق عمل کنند. موضوع دیگری که بهتر است مدنظر بخش خصوصی قرار گیرد استفاده از ظرفیتهای بازار سرمایه است. اگر به کشورهای صاحب صنعت ریلی در جهان نگاه کنیم این نکته را درمی یابیم که سرمایه گذاران صنعت ریلی این کشورها اشخاص حقیقی و حقوقی نیستند بلکه این سرمایه ها از بازار سرمایه جذب می شود و در کشور ما هم می توان این امر را پیگیری کرد.
دولت در این خصوص چه نقشی دارد؟دولت باید در زمینه خصوصیسازی صنعت ریلی نقش تسهیل گر و حمایت گر را ایفا کند. سیاست ها و تسهیلات حمایتی دولت، راهگشاری بخش خصوصی در صنعت ریلی خواهد بود. قوانینی که دولت در این حوزه یه تصویب می رساند و سیاستهایی که اجرا می کند هم اهمیت به سزایی در موفقیت بخش خصوصی دارد.
سیاستها و قوانین باید به نحوی باید که سرمایهگذاری در صنعت ریلی برای بخش خصوصی جذابیت پیدا کند. اگر سرمایهگذاری در بخش جاده ای جذابتر باشد نمیتوانیم انتظار داشته باشیم سرمایه گذاران سود آنجا را ندیده بگیرند و به بخش ریلی بیایند.
آیا می توان با تغییر قوانین و گشودن هیات مدیره راه آهن به روی بخش خصوصی و عضویت افرادی از تشکل های بخش خصوصی ریلی در هیات مدیره راه آهن، مسیر خصوصیسازی را هموارتر کرد؟با قوانین فعلی امکان عضویت بخش خصوصی و یا تشکل ها در هیات مدیره راه آهن وجود ندارد و نهایتا شاید بتوان نمانیده تشکل های بخش خصوصی را به عنوان عضو ناظر در ترکیب هیات مدیره راه آهن قرار داد. ضمنا توجه داشته باشید که بخش خصوصی را نمی توان متصدی امور و اموال یک شرکت دولتی کنیم و این منطقی نیست. به نظر من این اعتقاد باید در مجموعه مدیریت کشور ایجاد شود که خصوصی سازی به نفع حمل و نقل ریلی است و الان هم زمینه های این کار نسبت به گذشته فراهم تر است.
انتهای پیام
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید